30 Haziran 2008 Pazartesi

37 hafta bitti dogumu bekliyoruz...

Merhaba,
Iste en heyecanli kisim yaklasiyor. 37. hafta bitti 3 gun sonra Cumartesi kontrolumuz var. Her sey yolunda. Ben hala araba tepesindeyim. Gezip duruyorum.
Evde gunduz programlarina da sardim. Su evlendirme programlari ve tabi Derya Baykal :) Kafami yormayan her seyi izliyorum anlayacaginiz.
Dogum 39. haftada falan olacak ben simdiden bakimlarima basladim. Manikur, pedikur, kas tamam. Haftaya da giderim iyice guzel olurum:)

Kocaman oldum. Kuzucuk iceride iyice sıkıstı. Kipirdiyor ama zorla. Bu hafta annem burada. Keyifle geziyoruz, kuzuyu seviyoruz karnimda. Cantamizi kontrol ettik. En son yedek pilleri koyariz diye konustuk. Cuma gunu gidecekti annem ama Melahat Teyzem geldi. Onu Kadikoy'den aldim. Beyzos da yaninda annesine gidecek. Aksam onu Gulnur Abla'ya teslim ettik. Teyzem kalinca annem de hadi kalayim ben de dedi. 28 Haziran 2008 sabah 09:30 randevusu bizim. Kontrole gidiyoruz sabahin koru. Yine Sefik'imle arabayi sen kullanacaksin ben kullanacagim tartismasi. Tabi yine o kullandi. Kontrol super. Her sey yolunda. Kayhan Yakin bu sefer bize video goruntusunu de verecek ama usb disk yok. Kendi diskine yukledi. Aliriz bir ara nasil olsa. Kilosu iyi, suyum iyi. Hadi dedi 37+3 teyiz madem bir de NST cihazina baglayayinda kasilmalara bakalim. Rutin kontrol. Biliyorum Seza ile gitmistim ikizlerin dogumundan once. Aletide taniyorum neyi nasil gosterdigini de biliyorum.
Neyse bolumdeki NST odasi dolu. Doktorum beni tup bebek merkezine goturdu. Kendimi kotu hissettim biraz. Butun anneler bebek sahibi olmaya ugrasiyor benim karnim burnumda yatmisim bekliyorum. NST'yi bagladilar olcuyorlar. Bizimki gerinip duruyor ben de aletin cikardigi grafigi inceliyorum. Allah Allah buna gore sancilar var hem de gayet ritmik. Yok yahu olur mu hic?! Doktor geldi. Bakti bakti. Allah allah dedi o da. Agriniz var mi? Yok. Biraz daha olcelim. Tamam. Bu arada Sefik disarida bekliyor is uzayinca catlamis tabi. Biraz daha olcum yapildi. Doktorum sanciniz, agriniz var. Yok canim ben bir sey hissetmiyorum. Kimildiyor sadece. Vajinal muayene yapmamiz lazim. Iyi yapalim bakalim. Sonuc: Doguruyorum 1cm acilma var. Doktor sokta. Su gelmedi mi?: Hayir, Kan: Hayir Sanci: Yok. Sefik'i odasina cagirdi. Ve itiraf edeyim dogum sancisini anlamazmissiniz dedi. Hani ben her kontrolde soruyordum ya :) Hadi dedi asagiya inin yatis yapin.
Esim: Eve gidip cantamizi alsaydik.
Doktorum: Yok canim. Adini koyduk artik dogum baslamis.
E peki asagiya indik yatis yaptik odaya ciktik. Bu arada annemi aradim. Annecim cantamizi al gel. Doguruyorum. Hiiic telaslanmayin. Her sey normal.

Odaya ciktik. Beni giydirdiler. Doktorum bir kontrol daha yapti. Acilma 2 cm hizli ilerliyor ama kordonu kulaginin arkasindan geciyor onu kurtarmamiz lazim. NST cihazi baglandi, sunni sanci veriliyor cabuk olsun diye. Ben de hala agri falan yok. Kordon kurtarma calismalari pek ic acici degildi. Hemsire karnima bastirinca hafif bir sanci hissettim. Heh simdi anladim dogruyorum gercekten. NST cihazi bayagi sancim var diyor ama ben hissetmiyorum sinir oldum.

Annem, Teyzem geldi. Bu arada Serpil ve Ayse teyzeye haber verildi. Tabi diger aile fertlerine de. Kordon kurtalimadi. Kuzucugun kalp atislari 3 kere dusunce doktorum riske girmeyelim dedi ve sezeryan hazirliklari basladi. Bu arada bizdigin halasi Arzu astoloji haritalarimizdan soylemisti diyoruz. Temmuza kalmayacagini.
Sedye ile yogun bakim gibi bir yere gittim. Hemsireler kacinci cocugunuz diye sordular. O kadar rahatimki. Vidi vidi konusuyorum, laf atiyorum onlar da tecrubeli sandilar. Sanirim Amerikan Hastanesi dogum oncesi egitimlerinin faydasi oldu bu sakinligime.
Epidural sezeryan kuzuyu hemen gormek istiyorum cunku. Daha adina bile karar vermedik. Anestesi uzmani egitimden tanidigim bir yuz. Sefik'im de geldi maskeler icinde. Resim cekemeyecegini anlayan hasta bakici almis fotograf makinesini cekmis sagolsun. Benim kafam kiyak tabi. 2 duble atmisim gibi bir seyler soyluyorum. Ama orada bayagi bir seyler oluyormus. Neyse bilmemek daha iyi. Veee kuzucuk dogdu daha popoya bile vurmadan ciyak ciyak. 28/06/2008 Saat 13:51 di sanirim. Kocacim daha iyi hatirlar :)

Uzun sure elini soylenir gibi sallayarak agladi :)



Kiyamam senin o dudak buzmene











O kadar masum ve savunmasiz ki o dudak buzmesine ve aglamasina ben de karsilik verdim. Cok az gordum sonra benim ameliyat devam etti tabi. Ama odaya ciktigimizda her sey yolunda. Bebisimiz memeyi kavramada ve emmede hiiic problem yasamiyor. Hatta hemsireler seni obur sey diye alip beni dinlendiriyor :) O gun bugundur memeye duskun bir oglum oldu :)

Inanilmaz duygular yasiyorum. Hayatimiz tamamen degisti .Artik o kadar gezmek, hovardalik yok. Ama o kadar guzel bir sey varki fartk yaratan, anlam katan. Bunlarin hic bir onemi yok. Duygularimi kelimelerle ifade etmek benim icin o kadar zorki. Normal dogum yapmayi cok istemistim kismet degilmis. Saglikla kuzucugumuzu kucagimiza aldigimi ve problemsiz gecen hastane  isleri icin cok mutluyuz. Oncelikle doktorum Kayhan Yakin'a beni hep rahatlattigi ve destek oldugu, Amerikan Hastanesi personeline de ilgilerinden ve titizliklerinden dolayi cok tesekkur ederim.

Dogum sonrasi herkes bizi ziyarete geliyor. Ve tum cevremiz bebisi sevmek konusunda cok titiz. Aslinda ailenin delisi olup gelenleri puskurtme gorevini Serpil Teyze'ye verecektik ama hic gerek kalmadi. Yanimizda oldugunuz icin tum ailemiz ve dostlarimiz TESEKKURLER.
Hayatimiza anlam katan minik kuzumuza da hosgeldin :)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder